2 Nisan 2012 Pazartesi

kızamık şekerini hatırladığınızı söyleyin bana :((

evet,evet lütfen kızamık şekerini hatırladığınızı söyleyin bana?bir ben değilim,değil mi?eskileri özleyen hatta yaşamadığı eskileri bile özleyen ve kendince bunları yaşatmaya çabalayan...eminim ki yalnız değilim ama önceki haftasonu annem gelmişti.nicedir yapmamıştık diyerek kızamık şekerinden su muhallebesi yaptık,eskileri yaadederek bi yandan:)))komşularım tatlıyı sever ama yapmayı sevmezler:) o yüzden ölçüyü bol tuttuk onlarada gönderdik.daha aynı akşam geldi biri "ben jöle sandım değilmiş nedir bu diye?" bende benim bildiğimi herkes biliyor sandığımdan kızamık şekeri yok mu,kırmızı şeker hani.hani lohusa şerbetide yapılır ya falan diye tarif etme derdine düştüm ki nafile.üç çocuk sahibi komşucum anımsayamadı şekeri:(birkaç gün sonra diğer komşumlada benzer bir kapı önü sohbeti oldu.dün akşam bir komşumla daha benzer bir kısa sohbet yaşayınca,üzüldüm.hakikaten üzüldüm...dedim ki yine benim halimden blog dostları anlarlar,yazayım dedim,bir içimi dökeyim...


yani dünya yıkılmadı belki ama düşünsenize sokağa çıksanız tiramusuyu,browniyi,sufleyi bilmeyen pek çıkmaz değil mi?ama kızamık şekeri anımsanmıyor,pelte yi yeni çıkan fransız tatlısı diye yuttursan yiyecekler de eski adetlerden desen burun kıvıracaklar diye korkuyorum.ne oluyor bize böyle???doğum hazırlığında kapı süsleri hatırlanırda lohusa şerbeti hatırlanmaz oldu.diş buğdayını hatırlayanlar yapanlar var da baby party ler kadar değil yinede galiba:((
sütlaç yapmayı bilmeyipde tiramusu yapan arkadaşlarım var.halbuki ne kolaydır ve ne de besleyicidir bizim sütlü tatlılarımız...aşureyi zor bulana neyse derim ama sütlacı zor bulup da çocuğunun eline danone tutuşturanı anlamıyorum.
evde yoğurt yapmakdan bahsedince ayyyy uğraşamammmmm diyor dostlarım ama şu zamanda her besin risk taşırken kimyasallar bebeleri kuşatmışken bari çocuğu olanlar niçin "zaten tamamen kurtaramıyorum yavrumu.bari hücre başına düşecek kimyasalı azaltayım demezler" :(( ya ben mi küçümsüyorum bu işi.siz deyin bana ne var ki yahu yoğurt yapmakda...hani tamam salça kaynatmak desen anlarım,hadi konserve ile uğraşmam desen yine bir nebze ama ne var ki yoğurt yapmakda???
bir arkadaşımı bu hafta yoğurt yapanlar arasına dahil edeceğiz söz verdi bana dün:))ama ben geri kalanlarla uğraşmaya devam edeceğim:))
bilenler bilir henüz bir bebeğim yok benim.belki uzaktan davulun sesi hoş gelir diyenler de olacaktır ama Allah sıhhatli bir bebecik nasip eder ve bana da sıhhat verirse umuyorum bu uğraşlarıma devam edeceğim.ahkam kesme sanılmasın bu yazdıklarım,sadece içerledim.üzüldüm,kendi öz mutfağımızı unutuyor muyuz diye korktum,adetler,ananeler bi kenara mı atılıyor diye...çünkü biz evde bebek veya çocuk yokkende dikkat ediyoruz bu durumlara...ve biliyorum çoğunuzda bu güzellikleri sevenlerdensiniz e haliyle dilimden siz anlarsınız...
neyse tahmin ettiğim gibi sizlerle dertleşirken birazcık ferahladı içim:))

sevgilerle...
Pınarpare...

11 yorum:

  1. senden okuyuncaya kadar kızamık şekerini hakikaten unutmuştum :( Halbuki rengi bile mutlu ederdi bizi çocukken...İlk fırsatta alıp bende herkese hatırlatıyım :)
    Teşekkürler...

    YanıtlaSil
  2. hatırlat tabi Şebnemcim...sen,ben,biz hatırlayıp hatırlatacağız işte bu güzlellikleri...yazıda dediğim gibi devasa birşey değil belki ama sende diyorsun ya bizi mutlu ederdi,ötesi var mı?

    YanıtlaSil
  3. Kızamık şekerini hatırlamamak mümkün mü/ Hâlâ var mı acaba?

    YanıtlaSil
  4. olmaz mı ablacım:)var hala ve ben muhallebisini de şerbetinide yapıyorum ara ara:))

    YanıtlaSil
  5. cok guzel bir yazi bu cidden. maalesef biz degerlerimizi teker teker yitiriyoruz!
    ben taa buralardan inan ki ordaki cok insandan daha turkce yasamaya calisirken, onlarin boyle yapmasi bana koyuyo acikcasi.
    kizamik sekeri cekti canim.. napcez? au'da nasi bulcezz :P
    berrak

    YanıtlaSil
  6. biliyorum bende Pınarım,
    ama tadını sevmezdim ben pek.Tuhaf bir tat bırakırdı ağızda.Zevkler tartışılmaz tabi.
    Akide şekeri benim hala favorimdir mesela.Marshmallow falan gibi onca boyalı yapay tatlara rağmen hemde.
    Daha dün marketten attım sepete bir paket akide :)
    Sevgiler Pınarım...

    YanıtlaSil
  7. Ben de tadını pek beğenmezdim ama Gönül gibi bayılırım akide şekerine ve senin gibi sütlaca:))))

    YanıtlaSil
  8. akide mi?onu da severim hem de nasıl:P
    zaten mesele hangisini sevmek değilde hepsine sahip çıkmak olmalı galiba artık...baksanıza tatlılarımızın yerini browni ler,tiramisular şekerlerimizin yerini marshmallowlar makaronlar almış gidiyor:((ama inatla hatırlıyoruz kızamık şekerini ve hala çok seviyoruz akideyi ve sütlacı değil mi:))öperim...

    YanıtlaSil
  9. Çoook eskilerde kaldı o tat çocukluğumda yemiştim o şekeri ama tadını çok iyi hatırlıyorum:)

    YanıtlaSil
  10. Ben kızamık olduğumda tanışmıştım kendisiyle... :))
    Şimdilerde bilen az, ama, almak isterseniz, Hacı Bekir'de bulabilirsiniz.
    :)

    YanıtlaSil
  11. bizimki asikli kizamaik sekeri7 Haziran 2012 00:05

    selam benim hikyem biraz acikli ben fakir bir ailen 7 cocugum alilem fakirdi o zaman ben 3.4 yaslar dayken kizamik olmustum o zaman kendimi ölecek sandim ölmekte istedim ama vadem dolamis o zaman 12 eylül darbe zamaniydi insanlar cogu nine yokuldu bizim cocuklugumuz kir bas icinde gecti okadar yoksul insan vardiki ben atiliyorum ekmek yokti yesin baz cocuklar sobain icindeki kurumu yerlerdi ben o yasta cok üzürdüm bu duruma aman elden ne gelir bizim haytimiz oyle bolukla gesmedi o coccuklarn cogu öldü hayat cok acimazdi kimin annesi kimsinde babasi yoktu ben o kücük beynimle düsüne biliyordüm acaba neden ekmek yok inlarda diye düsürdüm hep bazen suya kapilmis karpus yakalrdik saatlerce pesine kosardik o karpuzu suda yakalamak icin amam sonda o karpuz bizim olurdu onu ortada parcalar hep beraber yerdik ve o kürkü söylerdik ilgictir oda nerde ögmistik bilmiyorum ama o türkü bilyorduk karpuz kestik sulandi miy miyo sarbeni türküsu söylerdik o türküyle suda yakadiz karpuz yakaladik diye sarkilar söylerdik benim 1 arkasim vardi adi ali askerdi benim arkasimdi icimizde o kiloluydu ben kendi kendime vabebe bu aliesi durumu iyi aneside sisko bu cocukta galiba iyi besleniyorlar bunlar ama allah razi olsun o baynda hic unutmam ben ölcek kadar hastaydim bir gün düsecem ölcem diye beklerdim derken o geldi o arkasimin annesi ahmet cocugum nasilsin dedi hastayim dedim albu kizamaik sekerini ye hic kimseye verme bunu yedikten sonra ileseceksin dededi evet yedim ben o sekeri cok güzeldi hayatimda ben obüyüklügte seker hic görmemistim cok güzeldi hic unutmam ben o arkasim annesi allah ondan razi oldun öldüyse allah mekanii cenenet etsin bu yazi okuyan insanlar yasdigiz hayatin deyeri bilin ve sükredin allaha nimetlereine ben simdi allahim o zaman cekigim cileni ödülü olarak almanyayi nasip eti allaha sükür yemedigim meyva kalmadi sükürler olsun ama hic aklimda cikmaz ozanan insanlarin cetigi ciler bazen aglarin o aclikta ölen cocuklar icin simdi bile bunlari yazerken agliyorum kendimi tutmiyorum onlar benim gibi sasli deyildi malesef biz ozamain cilekes coculariz iste benkimse ailem elinde yoktu fairlik iste dinizin deyeri bilin alienizn kadrini bilin bu dünya yalan dünya kendize iyi bakin bizim kizamik hiayemizde böyle kaldi kabimde simdi 38 yasindayim ..sagilar

    YanıtlaSil

"bâki kalan bu kubbede bir hoş sadâ imiş..."